MİMLENMİŞİM. :))

Şu mim olayını çok benimseyemedim açıkcası çünkü itiraf edeyim mantığını çözemedim. Ama mimlenince de hoşuma gitmiyor değil. Bu son mim için Siyahkuğu'ya çok teşekkür.

Ben kimim?

Ankaralı olan ama doğduğu şehri sevmeyen değil sevemeyen ender kişilerden, daha küçükken ailesi İstanbul'a yerleşme kararı alınca çok sevinen ama üniversite yıllarında yolu tekrar Ankara'ya düşen biriyim. Bir şeyi kafaya takarsam mutlaka olmasını isterim yoksa ufak şeylerden bile mutsuz olabilirim. Her şeye heves ederim ama çabucak hevesim kaçar. Nasıl bir huysa. :)))  Yaşamda hiç kazık yemeyeceğimi  daha doğrusu karşımdaki insanların kazık atmayacağını düşünürüm, tabii ki çok kazık yerim. :)) En basiti pazarda domates alırken adam süper bunlar derse hemen alırım. Ankara, İstanbul derken arada 17 senelik bir Bodrum yaşantısı da var. Başka ne var? Çabuk kızarım ama hemen sakinleşirim örneğin. Üniformalara karşı bir alerjim vardır, üni. yıllarından geliyor olabilir. Polis, asker, belediye memuru gördüm mü yolumu değiştiririm eğer muhatap olmam gerekiyorsa sonu mutlaka tartışmaya gider. :)) Bir kere onlarca arabanın arasından benim arabamı çekmişlerdi polisin yüzüne karşı etmediğim hakaret kalmamıştı. Herhalde beni büyük başlardan falan zannettiler ki başım derde girmedi. :)) Halbuki bilselerdi gariban olduğumu neler gelirdi başıma kimbilir. :))))

Bloğumun adı nereden geliyor?

"Festigan", Bodrumca fesleğen demek. Orada herkesin yetiştirdiği ve çok sevilen bir bitki.

Böyle olunca reyhan deniyor. Yemeklerde, soslarda artık çok sık kullanıyoruz.

Böylesi de var saksılarda bir görevi de sivrisinekleri kovmak ama bana hiç denk gelmiyor böyle görevine sadık bir fesleğen. :))))

Bu da fesleğenli makarna efendim. Fotograf internetten alınmadır söyliyeyim de sonra beni fotograf hırsızlığı ile suçlamayın. İşte benim boloğumun adı oğlum Arda'nın önerisi ile bu çiçeği çok da sevdiğimden Bodrumca "Festigan" oldu.



Blog açmaya nasıl karar verdim?


Bodrum'da ben defterler, gazete küpürleriyle falan boğuşurken yemeklerle ilgili olarak Arda herhalde dağınıklıktan çok sıkılmış olacak ki blog açma önerisi  getirdi ve kurulumdaki teknik yardım ve destekleriyle blog oluştu. Galiba kuruluş günü de doğum günüme denk gelmişti.


Kişiliğim?

Balık burcunun tüm özelliklerini taşıyorum desem yeterlidir aslında.

Hani eski Türk filmleri vardır ya kör kız, zengin oğlan kayınpeder fabrikatör Hulusi Kentmen falan millet dalgasını geçerdi ben salya sümük ağlardım. :)))) Balık burcunun en büyük özelliği duygusallık. Veya bir dizide normal bir olay olur ben de gene hüzün. :))))  Neyse beni ağlatmayın şimdi bu kadar. :))

Hoşlandıklarım?

Tabii en başta yemek yemek. Çok değişik yemekler yapmak. Seyahat etmek, değişik yerler görmek. Gittiğim yerlerin yöresel ürünleri.

Bütün çocuklar. Öyle ki bütün yaramazlıklarını hoş görebilirim. ( Havuz kenarında ben yemek yerken yanımdan havuza atlamak hariç. :))))  ) Galatasaray'la ilgili her şey ve herkes. Fanatiklik parayla değil.

Bodrum'da her sağanaktan sonra oluşan gökkuşağından hoşlanırım.




Hoşlanmadıklarım?


Örneğin denizi çok seviyorum ama uzun uzun yüzmekten hoşlanmıyorum. Ahmet Ümit'in yazdıkları hariç tarihi romanlardan ve filmlerden hoşlanmıyorum. Daha doğrusu tarihten hoşlanmıyorum.

İsmini bile yazmak istemediğim yukarıdaki kişiden hoşlanmıyorum. Fenerbahçede oynadığı için değil. Galatasaraydayken de hoşlanmazdım. :)))) Bu hükümetten tümüyle hoşlanmıyorum. 5 yıldızlı otellerden hoşlanmıyorum. Orada her şey ve herkes suni geliyor bana. Din kisvesi altında her yaptıklarını mübah gören insanlardan hoşlanmıyorum.




Çantanda olmazsa olmazların?

Çanta kullanmıyorum. :))))


En son okuduğun kitap?

Bu bende son zamanlarda sıkıntı yaratan bir durum. Nilüfer Kuyaş'ın Ada'daki Ev romanı okuyorum ve 2 aydır elimde oradan oraya sürünüyor.

Halbuki ne kadar da güzel yazmış Nilüfer Kuyaş. Ama gitmedi işte. Aralarda başka kitaplar da okudum. İnşallah bu akşam bitecek ve yarın kitap bloğumda paylaşacağım.